[ «Πολωνοί επιστήμονες ανεκάλυψαν εσχάτως φάρμακον εναντίον του γήρατος, υπό το όνομα “Γηρομυκίνη”].
Οι εφημερίδες
Κατά καιρούς, οι άνθρωποι, πάντα βαυκαλιστήκανε
και με ελπίδες ζήσανε και όνειρα φλογάτα
ότι τα ελιξίρια τά μαγικά βρεθήκανε,
που, τα χαμένα, τάχατε, θα ξαναφέρουν νιάτα!
Ο Μετσνικώφ κι ο Βορονώφ, ο Μπογκομόλετς κι η Ασλάν
—που, κοίτταξε περίεργο! —όλοι τους ήσαν Ρώσοι—
χρόνια και χρόνια και καιρούς το λένε και το πιπιλάν
πως βρήκανε το φάρμακο που θα μας ξανανιώσει!
Τώρα, ολ’ αυτά τα φάρμακα, στο παρελθόν άνήκουσι.
Και απεδείχθη, δυστυχώς, πως, όταν αρχινήσει
να… κάμπτεται η ώρα σας στο έξη παρά είκοσι
αχ! δεν υπάρχει φάρμακο και σωτηρία λύση!
Έτσι είχανε τα πράγματα, μα, να που τώρα οι Πολωνοί
εσχάτως ανεκάλυψαν κάποια «Γηρομυκίνη»
που, μόλις, λένε, τήνε πιεις, αυτοστιγμεί -ώ! ουρανοί!—
καινούρια σεξουαλική νεότητα σου δίνει!
Πάλι μας άνοιξαν πληγές οι Πολωνοί αυτή τη φορά,
άλλα και τούτο ψεύτικο θα είναι παραμύθι
(όσο για με, το φάρμακο ακόμα δεν με… αφορά
και όποιος έχει αντίρρηση μια δοκιμή τον πείθει!)
Μη μας ανάβεις τους καημούς, βρε συντροφάκι Πολωνέ
κι’ άσε τα γεροντάματα στα μαύρα τους τα χάλια.
Δεν θα πετύχεις τίποτε και σου το λέω, μα το ναι,
πως δεν ξανακολάνε πια, αν σπάσουν, τα κουτάλια!
Και της «Γηρομυκίνης» σου τσάμπα θα πάει το βιολί.
Μή μας ζαλίζεις άδικα. Τα κόλπα σου παράτα.
Γιατί —κακά ειν’ τα ψέμματα!-αλίμονο και τρισαλί!
Το φάρμακο τί ωφελεί; Όταν ασπρίσει το μαλλί
Κακά μαντάτα, Νικολή,
παντού κακά μαντάτα!