Βάλε με μέσ’τον κόρφο Σου
γιατ’ ήρθε να με πάρει.
Κι’όταν σε δει, Τρισεύγενη,
ξέρω πως θα κιοτέψει.
Πώς να τολμήσει, κρινανθέ,
τα χείλη μου ν’αγγίξει
ο παγωμένος Του ασπασμός;
Πώς να τολμήσει; πες μου!
Που το φιλί Σου είναι ζωή
κι’ο Χάροντας το τρέμει;