Του γάμου το στεφάνι Σου που το ύφανες με πόθο στου αργαλειού Σου τ’όνειρο βάλε το στο σεντούκι.
Τι εγώ κινάω, πουρνό-πουρνό, το Χάρο να παλέψω. Κι’αν Τον νικήσω έρχομαι και βάνω Σου στεφάνι.
Ειδέ και με νικήσει Εκειός, με τ’ όνομά Σου σβήνω!